Mixed Media on Linen, 2019, 200 x 120 CM

Gelaagd portret: vorm, landschap en innerlijk evenwicht
In dit schilderij wordt het menselijk hoofd vertaald naar een gelaagde compositie van zeegroen en grijsblauw, opgebouwd in grote vlakken. De vormen doen denken aan zowel geometrische structuren als aan een abstract landschap, alsof het gezicht niet alleen een identiteit, maar ook een plek representeert. Mart Visser onderzoekt in dit werk de grenzen tussen mens en omgeving, tussen binnenwereld en abstractie. De onderdelen schuiven in elkaar als stukken van een herinnering, tastbaar gemaakt in kleur en vorm. De opdeling binnen het hoofd nodigt uit tot kijken: elk vlak draagt zijn eigen gewicht, zijn eigen stilte. De achtergrond bestaat uit een subtiel spel van koel grijsblauw en warm beige, gescheiden door een horizontale lijn die doet denken aan een verstilde horizon. Deze scheiding geeft het werk niet alleen diepte, maar ook rust en richting. Het portret lijkt tussen lucht en aarde te zweven, alsof het momentopname en landschap tegelijk is. Er is een balans tussen contrast en samenhang, tussen helderheid en suggestie.

Ruimtelijke rust en mentale diepte
Visser's schilderproces is fysiek, intuïtief en gelaagd: verf wordt aangebracht, teruggenomen, opnieuw opgebouwd. De kleurvelden zijn niet glad, maar doorleefd, vol sporen van eerdere keuzes. In deze compositie speelt kleur een centrale rol, maar altijd in relatie tot structuur, materiaal en stilte.  Dit schilderij bezit een rustige, maar uitgesproken aanwezigheid. Het staat open voor interpretatie zonder dwingend te zijn,  het beweegt mee met de ruimte en de blik van de toeschouwer. In een interieur met natuurlijke lichtval, zachte materialen of architectonische lijnen werkt het werk als een ankerpunt. Niet als verklaring, maar als uitnodiging tot reflectie, tot stilstaan bij de schoonheid van vorm, kleur en innerlijke landschappen.